Kimsesizler mekânın da, bir başınayım ve öksüz.
Hicran ateşi ile yandım el aman, kaldım kimsesiz.
Yokluğun azap, yokluğun yangın, kaldım nefessiz.
Sen yoksun ya, buralar kimsesiz ve sensiz, sahipsiz
Sanadır yokluğunda, onca yazdığım kahırlı şiirlerimdi.
Aklıma geliyorsun, düşlüyorum seni birde perçemini.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta