Sen Yoksun Ya! Şiiri - Döndü Dülger

Sen yoksun ya kırıldı kolum kanadım,
Yaşam ve ölüm arasında araftayım.
Yüreğim yollara düştü bi çare,
Çırpındıkça çamura batmaktayım.
Sensizliğin zehri dağıldı kalbimden her hücreme,
Kurtulmaya çalıştıkça, kan kusup geri yutmaktayım.

Ne tadım kaldı, ne de tuzum,
Heryer bomboş ben tek başınayım.
Avare avare dolanan bir garip
Varla yok arasında boş başak gibi sallanmaktayım.
Fazlasıyla eksik, keskin bir bıçak sırtında,
Kımıldadıkça parçalara ayrılmaktayım.

Açıldı aram mutluluktan yana.
Ne yana dönsem karanlığı bulmaktayım.
Uykuyla da küstük barış yok aramızda.
Yattığım anda kabuslarıyla boğuşmaktayım.
Sensizlik gasbetti yaşam alanımı,
Tuzak üzerine tuzak, ölümle yaşam arasında araftayım...