yıktın viran ettin,
topladığımız yılları
heba ettin, suya verdin,
gönlümüzü rüzgara verdin
üşüyorum,
dağlara çıkardın kış günü,
sıla için
ocak söndürdün,
sinem köz gibi
ölümü özlüyor sözler
sanıyor musun uzakta,
ecele davetiye çıkardı gözler,
inayet ettim herkese
kendim kafeste,
iki hayat arası merdivende
mecaller kalmadı,
derman arıyor nefeste
sen yoksun ya
fareler kaçmıyor artık kediden
yunuslar kıyıdan yüzüyor
çiçekler erken açıyor
güneş buluta sık giriyor
sen yoksun ya
Kayıt Tarihi : 14.1.2022 03:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!