Sen yoksun ya;
ne zaman geçiyor,
Ne de zamana inat, acılarım.
Küçük bir çocuğun annesini beklemesi gibi,
Hani, her gördüğüne “anne” der ya;
İşte öyle bekliyorum.
Sokak başından beliren gölgeye,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta