Sen yoksun ya Şiiri - Fazıl Hüsnü Çakıroğlu

Ta ortasinda,
Dokunmadan dokunulmadan.
Üstü örtülü peceli bir suskuya
Gömü verdi herseyi.
Yeri öperken karanliklar,
Isiklar sönerken bir yerlerde,
Icine yada disina kapanirken kapilar,
O coktan kilitlemisti yüregini.
Kendini kendiyle yikarken sular,
Kendiyle örtünürken karanliklar.
Adi yok iste!
Biraz hüzün biraz aci.
Nedir ki yok olmak?
Ölmek.... Nedir ki?
Bir yigin toprak.
Ha uzak ta olmak
Yada yok.....
Yoka sayiyor günlerimi hersey.
Yoktan sayiliyor bugünlerde hersey.
Sen yosun ya....
Ondan olsa gerek.
sen yoklugumdasin.

07.12.2001
berlin