Sen Yoksun Ya Şiiri - Adnan Çaşkurlu

Bir Aralık akşamında, sen yoksun ya,
Gözlerin yanıyor gözlerimde.
Hani çatılarda sarkıtlar vardır ya,
Uzuyor, günden güne…
Eriyor, sarkıtlar damla damla,
Kim bilir, belki de gözyaşı,
Sen yoksun ya, gözlerim yaşlı.

Kar yağıyor, bazen de tipi…
Çetin bir kış,
Sen vardın ya, yanımda,
Sensiz geceleri düşünmemiştim hiç.
Uğulduyor meraklı rüzgâr, kulaklarımda,
Kış demiştim ya, bir yandan da rüzgâr,
İçim buz kesti, tir tir titriyorum,
Sen yoksun ya, üşüyorum.

Sensizliğime benziyor,
Derbeder savrulmuş karlar,
Bir çocuk, çıplak ayakla basıyor karlara,
Titriyorum, sen yoksun ya,
Sanki çıplak olan benim, orada,
Sarıyor hatıralar,
Merhamete muhtaç çocuk gibi, yüreğimi,
Sen yoksun ya, yine de donuyorum.

Aralıkta akşamlar çabuk çöker,
Sen yoksun ya, hüzünler basıyor,
Gündüzler kısa, ama ümit dolu,
Güneş batarken ümitsizlik,
Başka bir renk.
Sabah güneş doğarken,
Yüreğimde sımsıcak bin renk.
Sen yoksun ya özlüyorum, seviyorum,
Sen yoksun ya, yine de bekliyorum.

Ağla Mum (Şiir) 2009