Çisi çisi çiselerken
yaz yağmuru
üsküdar sahillerine
bir ben yalnızdım
kendi başıma
dudağımda cigaram
hayalimde sen
isyan ediyordum
kaderime
yanıbaşımda cıvıl cıvıl
sevgililer
mutluluktan, gelecekten
bahsediyorlardı
bense ölümler
arasında tercihlerimi
bile yapamıyordum...
Zemheri gülü
adını verdim sana
biliyor musun?
Ben ki sana
dört mevsim taptım
solacaksın diye
dokunmaya kıyamadım
ben her saniye
yokluğuna yağmur yağdırırken
sense ilkbaharda
bir damla bile esirgedin benden
gelemediğin gecelerin ayazında
fırtınalar estirdim gönlümde
her biri bir Hindistan götüren...
Sende benden farksızsın
biliyorum
nasıl yaparsın yapayalnız
bilmem ki
acıyı bala dönüştürebilir misin
gönlünce
yüreğine taş basmaya yeter mi
gücün
yokluğun kıvılcımını söndürebilir misin
tek başına
nasıl yaparsın nasıl
umuda dönüştürebilir misin
karanlık geceyi...
Bir sabah
yeni bir sabah
uyan yatağından
kabusları bırak geceye kalsın
filizi ol umudun
güneş bizimle doğsun
güç ver yarınıma
iksirim ol
bırak üsküdar sahilleri
diğer sevgililere kalsın...
Kayıt Tarihi : 1.12.2006 10:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!