Sen Yoksun Neye Yarar Şiiri - Tahir Özdemir

Gözümün önüne sermişim katları sarayları
Sen yoksun neye yarar
Kara çaydanlığa demlemişim çayı
Bardağın boş kaldı
Sen yoksun neye yarar

Radyoda sevdiğin hüzzam çıktı
Dinledim dinledim de tadı olmadı
Mahsur kaldım gönül karanlığında
Her yörüngem de ışık yansa ne
Sen yoksun neye yarar

Dönüyorum aynı yolda yalnız başıma
Arkamda arıyorum sesini bakışınla
Dizelere koysam da tek tek sorsam sana
Dalga geçsen fırsatını bulsan da, silinmiyor
Sen yoksun neye yarar

Sararmış yapraklar rüzgara bırakmış
Dökülüyor birer birer bir hışımla
Ne bu acele nasıl kaçış
Mevsimlerden hüzün görüyorum
Sen yoksun neye yarar

Toprak görünmüyor sanki pusuya yatmış
Çeşmelerden su hüzne dolaşmış
Kaç kere adını dilime doladım özlemle
Hecelemeye kalksam da boş
Sen yoksun neye yarar