Sen Yoksun Ne Çare

Sen yoksun, gökyüzü nasıl bu kadar mavi,
Denizler nasıl hâlâ tuzlu, rüzgar nasıl esintili?
Sen yoksun, dünya nasıl dönüyor hâlâ,
Gün nasıl aydınlanıyor, gece nasıl bu kadar yıldızlı?

Sen yoksun, ama ne çare düşlerimde bile,
Bir boşluk oluyor her köşe, sessiz ve derin.
Sen yoksun, ne çare gözlerimde yaşlar,
Bir umut arıyor, yok bir yerde bir izin.

Sen yoksun, ne çare bu şehirde yürümek,
Adımlarım anlamsız, sokaklar bomboş, sensiz.
Sen yoksun, ne çare bu şarkıyı dinlemek,
Melodiler yankısız, notalar boş, bir hiç, sessiz.

Sen yoksun, ne çare bu şiirimizi yazmak,
Kelimeler yetersiz, dizeler kifayetsiz, anlamsız.
Sen yoksun, ne çare, sen yoksun şimdi işte,
Her şey eksik, her şey yarım, her şey sensiz.