Sen Yoksun Kokun Yok Artık Odamda

Öyle bedbaht öyle mutsuzum ki şimdi
Sen yoksun,kokun yok artık odamda
Uyanıyorum sensiz geçen gecelerin
Bitiminde boynum bükük,yüreğimde
Hasretinin yangınıyla …

Özlüyorum gözlerinin mavisinde
Kayıp olurken,ateşli öpüşmelerin ardından
Tutkuyla birleşen bedenlerimizin
Gecenin karanlığında rotasız seferlere
Çıkışını mutluluk deryasında…

Özlüyorum başımı göğsüne yaslayıp
Teninin sıcaklığını yüreğimin
Derinliklerin de hissederken,
Parmaklarının incitmekten korkarcasına
Saçlarımı okşamasını…

Özlüyorum seninle el ele,göz göze oturup
Saatlerce hiç konuşmadan bir birimizi
Seyredip,sadece gözlerimizin konuştuğu
Dudaklarımızdan mutluluk tebessümlerinin
Eksilmediği o anlarımızı…

Özlüyorum her sabah uyandığımda
Yatağımızda kalan ten kokunu koklarken
Senin dudaklarında ki sevda türkülerinin
Arasından hala uyanamadın mı AŞKIM
Diyen yüreğime huzur veren sesini….

Özlüyorum mehtaplı gecelerde
Seninle el ele tutuşup sahilde gezerken
Ansızın kayalara tırmanıp avazım çıktığı kadar
Seni SEVİYORUM,seni SEVİYORUM
AŞKIM diye haykırdığım anları…

Her geçen gün özlemin büyüdükçe büyüyor
Yüreğimde bir çığ misali,yokluğun acı
Sensiz bir hayat zindan,bense sensizliğe
Mahkum ettiğin bir kürek mahkumuyum
AŞKIM…!

30.06.08 İzmir Mustafa ATA