Sen Yoksun Karanlıklardayım

Işıklar, yanıyor tüm evlerde sen yoksun, ben karanlıklardayım ve sensizim.
Sıkıntı ve yorgunluk vermeyen sen.
Huzursuzluk ve mutsuzluk rüzgârına kapılmışım sensiz, ben.
Gel, kaldır beni; sensizliğe, mahkûm eden rahat ölüm, döşeğinde; ferah bakışınla
Bitsin bu çilehane yaşamım, yoksa alışacak bu bedenim sensizlik isteklerime,
Acı ile acı çekmeden gel, hafif yağan yağmurun serpintisi, çiselemesi ile gel.
Sensizliğimin çilesi dolsun, yoksa kalmadı çare sensizliğini, dindirecek, acının acısı.
Gel de bitsin bu acı delikanlılık günlerim.