Sen yoksun diye Şiiri - Ömer Faruk Güney

Hasret denizinde, battı ümitler
İçim kan ağlıyor, sen yoksun diye
Baharda açmadan, soldu çiçekler
Yüreğim yanıyor, sen yoksun diye

Gözlerim görmüyor, kulağım sağır
Yokluğun içimde, taş gibi ağır
Ne olur bir tanem, yanına çağır
Topraklar almıyor, sen yoksun diye

Radyoda bir hüzzam, melodi çalar
İçime bir hüzün, bir efkar dolar
Sevmeyen ne bilsin, eğlence sanar
Şarkılar ağlıyor, sen yoksun diye

Sesini açtım, hayallerimin
Resmini çektim, gülüşlerimin
Beyhude nerde o sevinçlerimin
Hayali ağlıyor, sen yoksun diye.

Başımda durur, bir kara bulut
İçim hep kıyamet, dışımsa sukut
Sevapsa eğer, sen beni unut
Dualar ağlasın, sen yoksun diye.

Ömer Faruk Güney