Bahar gelmiş bizim dağlar buz tutmuş
Karlar erimiyor sen yoksun diye
Deli gönül senin için yas tutmuş
Yürekten yaniyor sen yoksun diye
Güller açmaz oldu bizim ovada
Lale boyun bükmüş sen yoksun diye
Bülbül ötmez oldu susmuş yuvada
Turnam geçmez oldu sen yoksun diye
Yar senin yokluğun candan yaralar
Sen yoksun virane oldu buralar
Mavzer kurşunuyla beni vuralar
Bir damla kan akmaz sen yoksun diye
Sen gidince ben bu kalbi dağladım
Gözlerimle değil içten ağladım
Seni soranlara dilim bağladım
Hic konuşmaz oldum sen yoksun diye
Senin o yokluğun ölümden beter
Hasretin bağrımda kanli bir hancer
Anilinca ismin ok gibi geçer
Saplanmis bagrima sen yoksun diye
04.01.2011
Kayıt Tarihi : 4.1.2011 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sait Kasimoglu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/04/sen-yoksun-diye-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!