Zaman kandilinde ömür eridi
Mevsimler kış oldu sen yoksun diye
Can dalının yaprakları kurudu
Hakikat düş oldu sen yoksun diye
Ömürlere bitmez keder verildi
Tüm yürekler yollarına serildi
Hatıralar öldü öldü dirildi
Gönül ateş aldı sen yoksun diye
Yoksun ya her hicran bir kapı bekler
Kalplerin ahından tutuldu gökler
Buluttan gözyaşı çaldı melekler
Yeryüzü dert buldu sen yoksun diye
Seneler ağladı,günler ağladı
Anılar buz tuttu,dünler ağladı
Yüreklerde tüm hüzünler ağladı
Aşk gamla boğuldu sen yoksun siye
Yokluğuna kurban,kul oldu elem
Adını yazmaktan çıldırdı kalem
Kâinat tutuştu,zehroldu âlem
Felekler kül oldu sen yoksun diye
Ayın mateminden aldı her çiçek
Yalanın ardına gizlendi gerçek
Seni kaybetmekten öldü gelecek
Ve sırra gömüldü sen yoksun diye
07.08.2010
02:30
Kayıt Tarihi : 21.9.2010 17:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşad Yaşartürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/21/sen-yoksun-diye-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!