Bin defa kokladım saklı resmini,
Yine de doymadım sen yoksun diye.
Ağladım bakarken o boş yastığa,
Başımı koymadım sen yoksun diye.
İskele yoluna düşmeyecektim,
Meyhane önünden geçmeyecektim.
Sana söz vermiştim; içmeyecektim,
Sözümü tutmadım sen yoksun diye.
'Nasılsın? ' dediler, 'Keyfim yok! ' dedim,
Derdimi sordular, 'Derdim çok! ' dedim.
Sofrayı kurdular, 'Karnım tok! ' dedim,
Bir lokma yutmadım sen yoksun diye.
Belki bu hayattan bıkabilirdim,
Belki de çileden çıkabilirdim.
Kafama bir kurşun sıkabilirdim,
Şeytana uymadım sen yoksun diye.
24 0cak 2007
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 20.2.2007 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!