Sen Yoksun Diye Şiiri - İbrahim Yavuz

Sen Yoksun Diye

Bulutlar hüzünlü sokaklar yasta
Bu aksam şehirde sen yoksun diye
Kime soruyorsam sarhoş ve hasta
Bu aksam şehirde sen yoksun diye

Ay küsüp gitmişti yıldızlar yoktu
Gönlüm çaresizce boynunu büktü
Etrafa bir garip sessizlik çöktü
Bu akşam şehirde sen yoksun diye

Bekledim kapımı kimse çalmadı
Teselli verdim de gönlüm almadı
Eski neşesinden eser kalmadı
Bu aksam şehirde sen yoksun diye
Gönlüm yalnızlıktan usandı bıktı
Hasretin dünyamı başıma yıktı
Yağmurlar boşaldı fırtına çıktı
Bu aksam şehirde sen yoksun diye

Kimi ah! çekerek göğsüne vurdu
Kimi döner diye hayaller kurdu
Herkes ışığını erken söndürdü
Bu aksam şehirde sen yoksun diye

Bu aksam şehirde sen yoksun diye