İçime çekildim bir hayli zaman
Bırakmadım tanık, sen yoksun diye
Kavruldum ateşte, kalmadı derman
Bak yüreğim yanık sen yoksun diye
Örümcek bağlamış çatıya döndüm
Doğmadı güneşim batıya döndüm
Kalbim uyuklarken katıya döndüm
Gözlerim uyanık, sen yoksun diye
Kimsenin suyunu, bulandırmadım
Kısacık ömrümü yıllardırmadım
Sevda badesini sulandırmadım
Kan akışım donuk sen yoksun diye
Sırtımda kamburum dolgun duruyor
Gözümde çiçekler solgun duruyor
Fincanda resimler dalgın duruyor
Duygularım yenik sen yoksun diye
Bak bomboş duruyor, yüzük parmağım
Senden hatıradır, çizik parmağım
Başımda gezinir, ezik parmağım
Gür saçlarım yonuk sen yoksun diye
Bana mı kalacak dünya tapusu
Tek mevsimlik bu rüyanın yapısı
Gördüğün yüz mahkemenin kapısı
Hüzünlerim sanık, sen yoksun diye
Aktı ömrüm olamadım farkında
Tüm saçlarım beyazladı kırkında
Mihman oldum bu dünyanın çarkında
Sevinçlerim konuk, sen yoksun diye
İshak Aras (mihman)
Söke Aydın
İshak Aras
Kayıt Tarihi : 31.8.2024 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tek mevsimlik bu rüyanın yapısı
Gördüğün yüz mahkemenin kapısı
Hüzünlerim sanık, sen yoksun diye..."
Koca bir ömür sığmış, bir dörtlüğe
Hem de ne ömür,
Sevmekten suçlu!
Tebrikler ozanım...
TÜM YORUMLAR (1)