Sen Yoksun Diye Şiiri - Mansur Ekmekçi

Gittiğinden beri boşum
Sen yoksun diye kadınım.
Kanadı kırık bir kuşum
Sen yoksun diye kadınım.

Duvar örümcek bağlamış
Tüllerin duman kaplamış
Giyecek sırtım kalmamış
Sen yoksun diye kadınım.
Kadınım alın yazımsın
Kalbimde gönül sazımsın
Hem baharım hem yazımsın
Neredesin gel kadınım.

Dantellerin hepsi sarkmış
Çekmeceden bir bir akmış
Kızın yemeğimi yakmış
Sen yoksun diye kadınım.
Ömrümden ömür gidenim
Beni bende ben edenim
Emelim, ruhum, bedenim
Neredesin gel kadınım.

Kabussuz bir gecem olmaz
Gözlerime uyku dolmaz
El derdime ilaç bulmaz
Sen yoksun diye kadınım.
Ömür mevsimim, çiçeğim
Gönül bahçemde böceğim
Gel gör sensiz ben niceyim
Neredesin gel kadınım.

Sen olmadan yaşayamam
Bu zor yükü taşıyamam
Sırtım bile kaşıyamam
Sen yoksun diye kadınım.
Sen anam, evladım, kızım
Dert ortağım, gönül sızım
Ancak sana geçer nazım
Neredesin gel kadınım.

Mansur Ekmekçi 27.02.2006