Sen Yoksun Diye Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sen yoksun diye,
zaman durmaz,
Düşlerimde
bir melodi gibi,
Küçük bir nota,
kaybolan bir ses,
Sıcak anlar,
soğuk bir rüzgar gibi.

Sen yoksun diye,
günler uzar,
Her köşe başında
bir gölge olur,
Kalbimde bir yara,
sarılmayan bir dert,
Hayat bir bulmaca,
eksik parça gibi.

Sen yoksun diye,
yıldızlar solgun,
Gece karanlık,
düşlerim kördüğüm,
Her an bir özlem,
her nefes bir hasret,
Bir zaman dilimi,
kayıp bir güzellik.

Sen yoksun diye,
umudum sönmez,
Yine de beklerim,
belki bir gün gelirsin,
Zaman geçse de,
aşkım kalır içimde,
Sen yoksun diye,
hayatım da güzelleşir.

Sen yoksun diye,
her an bir rüya,
Küçük hatıralar,
kalbimde bir fırtına,
Bir parça hayalin,
gönlümdeki yangın,
Bir gökyüzü bile,
eksik seninle anlam bulur.

Sen yoksun diye,
sabahlar soğuk,
Gözlerimde kaybolmuş
bir umut,
Ama her yeni gün,
yeni bir adım,
Belki bir gün döner,
yine sevdanın tadı.

HÜZÜN DENİZİ