Sen yoksun canım Babacığım

Dalımın kırıldı an iste
Sen varken ben varmışım
Benim canım Babacığım
Sen yoksun,ya
Bende yok olmuşum
Karanlıklarda kalmış ruhum
Gökyüzüm kaybolmuş
Yuvasız kaldım
Yüreğim sancılar içinde
Ben bende kaybolmuşum
Seni aramaktayım
Acılar içinde kalmışım
Kifayetsiz aciz bedenim
Kendime bile kalmamışım
Kalmamış kendime hayrım
Olmamış kimseye yararım
Sen diye ağlamaktayım
Özgürlüğümü yitirmişim,
Seni yitirmişim canım Babacığım
Beni yitirmişim
Geçmişimi yakmışım
Geleceğime borçlanmışım

Sen olmadan bu kahpe hayata yeline yenile yenik düşmüşüm
Bağlarımı kurutmuşum
Sevdanı uçurmuşum
Ne Garip ki yuvasız kalmışım
Benliğimi yitirmişim
Kendimi unutmuşum
Sen varken ben varmışım
Sen yoksun ya
Bende yok olmuşum canım Babacığım
Yalnızlığa mahkum olmuşum
Ziyan etmişim kendimi
Kalabalık içinde bile
İşte sensiz kaybolmuşum
Ruhumu parmaklıklara
Bir ömür mahkum etmişim
Kalbimin baş köşesine
Kanımla adını yazmışım
Benim canım Babacığım
Kabüllenemediğim ayrılığa
Düşman olmuşum
Gücüm kendime yetmiş
Yüreğimi elimle vurmuşum
Bir ölmüş bir dirilmişim
Artık ıssızlıkları
Kendime dost yapmışım
Sen yoksun canım Babacığım
Dibime vurmuş yüreğim
Sen varken ben varmışım
Sen yoksun ya
Bende yok olmuşum
Dalım kanadım kırıldı
Ne garip yuvasız kalmışım