Sen Yoksun Benim Rengim Siyah Anne.

Acın, bir yıldırım gibi düştü yüreğime
Kaldıramıyorum sensizliğin ağır yükünü anne.
Sesin, nefesin,kokun hala üstümde
Senin gibi kimse sarmıyor anne
Koymuyorum başımı kimselerin dizine, onlar sen gibi kokmuyor anne

Yüreğim kaldıramıyor, dayanamıyor hasretine.
Ansızın bıraktın gittin, artık baharlarım yok, yazım yok, Benim güneşim yok anne.
Babamı ararken canım acıyor, göğsüm sıkışıyor,
Ben seni kaybettim, o gözlerini kaybetti anne.
Yüzündeki çizgileri iyice çoğaldı, gülmüyoruz yanında
Her tebessümde sana ihanete bir artı daha atmış gibiyiz anne.

Senin evin sıcak, ellerin sıcaktı,
Tuttuğum o eller bile senin kadar sıcak değil anne
Dilim sustu susmasına da, gözlerimi susturamıyorum anne.
Karanlıklara hapsoldum elim kolum bağlı, ayağımda prangalar var anne.

Sen gel,
Yine bağır, çağır, istersen döv,
Şikayet edersem ne olayım,
Ama koyma beni buralarda bir başıma
Seni arkamda bırakamıyorum anne,
Orası soğuk, orası nemli senin bacakların sızlar anne
Üşürsün sen yapamazsın
Beni de al yanına
Git deme bana anne.
Acım büyük, yasım derin, hayatımdan bütün renkleri çıkardım.
Sen yoksun benim rengim SİYAH ANNE