Sen yoksun ben senden yoksun

Uzun zaman oldu sana yazmayalı,
Kanadı kırık bir güvercinim şimdi,
Uçamıyorum sonsuzluğa senin gibi,
Gittiğinden bu yana tam altı yıl geçti,
Baharları hep erteledin anne,
Açmıyor güller eskisi gibi,
Ağaçlar hep solgun insanların bakışları deli ediyor beni,
Kanadı kırık bir güvercinim şimdi,
Yokluğun yüreğimi acıttığı anne,
Karanfil kokulu gül yüzlü ne zaman gelecek bahar,
Sen ne zaman geleceksin kavuşmak ne zaman,
Kapılar açık ecel hiç girmez kapıdan içeri,
Özledim seni anne özledim,
Bendeki bu özlem ki,
Yakıyor kavuruyor yüreğimi,
Geceleri sayıklayarak uyanışım,
Titrek bir siz lambası gibi yüreğim,
Kimi zaman deli divane yanan bazen duran,
Sen olsan korkularım hiç olmazdı anne,
O gülümsemenle yok ederdin korkularımı,
Yeniden başlardım en kötü anlarda bile,
Ama yokluğun beni yıkıyor anne,
Odanın kapısını hiç açamıyorum,
Bıraktığın gibi duruyor hala darma dağın,
Özlemlerim mi tükeniyor yoksa ben mi anne,
Hani bu baharla birlikte gelecektin,
Gelmedin anne gelmedin,
Bahar son demlerini yaşıyor şimdi,
Ben kanadı kırık bir kuş,
Uçamıyorum senin gibi sonsuzluğa,
Sonsuzluğa anne sonsuzluğa,
Sen yoksun ben senden yoksun,
Sürer mi bu hayat böyle anne sürer mi?
Her gece kapım açık ecel neden girmez içeri,
Kavuşmak başka bahara mı kaldı anne,
Her gece bekliyorum anne al beni içeri,
Bitsin artık bu özlem bu tükeniş,
Bekliyorum anne bu akşam al beni içeri al beni içeri.

12.04.2007