Sen yoksun Anne... Şiiri - Abdulkerim Çuha

Bu gün anneler günü.
Biliyorsun benim için her gün anneler günü
Her sabah sana bir Yasin’i şerif okuyup selamlar gönderiyorum
Alıyormusun? Anne
Bir gün sabahın erken saatlerinde
yüzün sapsarı kesilmiş ellerini bacaklarına vurup duruyordun.
Uykudan uyanmıştım paniğinden.
Ne oldu Anne? diye sorduğumda.
Gözlerin dolu dolu:
-Bu gün namaza geç kalktım oğlum. Demiştin.
Bil ki şu an Cennet’teki yerini
O gün geç kıldığın namazla alacaksın Anne…
Radyodan sabah türkülerini dinleyip kahvaltıya oturduğumuzda
Bize aldığın iki yüz elli gram zeytini
Dokuz kardeşe dörder dörder bölüştürdüğün günler geldi aklıma.
Çabuk bitmesin diye ucundan ucundan
Yerdik ama tadı bambaşkaydı be Anne.
Sabahın erken saatlerinde ateşe koyduğun akşam yemeğinin kokusunu
Mahalleye girer girmez sokağın ta başından alırdık, tadı hâlâ damağımızda Anne.
Çamaşırları haftada bir, fırından getirdiğim kül ve soda tozu ile yıkar Bembeyaz yapardın
Ama ellerin parçalandığı halde bir gün olsun
Şikayet etmedin hep şükrettin,
Anne bir gün olsun yüzünde
Krem,oje,ruj makyaj göremedim
Allah'ın verdiği güzellikle yetinirdin
Bizi bırakıp ta gittiğin gün bambaşka güzeldin...
Hatırlar mısın bir gün otobüs durağında beklerken
Yeni çıkan fön makinesiyle saçlarını fazla kabarttığı için
Deli zannettiğin biri yanına yanaşmış karşı kaldırıma kaçmıştın.
Kolunda çantasını görünce hayır bu deli olamaz
Olsa olsa modaya uymuştur deyip
Durağa geri dönmüştün.
Gel gör ki şimdi kaçacak yer yok çünkü karşı kaldırımlar da
Onlardan dolmuş Anne…
Şimdi her şey elimizin altında.
Kahvaltıda her şey var ve zeytinler çeşit çeşit.
Fırınlar,ütüler,çamaşır-bulaşık makineleri, buzdolapları.
Tıpkı dediğin gibi şimdi türküleri dinlerken söyleyenleri de görüyoruz anne.
Erkeklik,merkeklik sökmüyor Anne
Bu gün doyasıya ağladım …
Çünkü her şey var
Sen yoksun anne…