En çok sana ihtiyacım varken,
Gözlerim etrafta seni ararken,
Dilim durmadan seni anarken,
Sen yoksun,yoksun be anne! ..
İyi günümde kötü günümde,
Hem sevincimde hem üzüntümde,
Hayatımın her yerınde,
Bakındım durdum sen yoksun!
Evlenip yuva kurmamı istiyordun,
Bak düğünümde de yoksun ya,
Birde çocuğum oldu,dünya güzeli,
Yine sen yoksun,yoksun be anne! ...
Bana anne dediğinde yavrum,
Seni aradı hep gözüm,
Eksik kaldı bir tarafım,
Severken yavrumu sen yoksun!
Havva kızın seni özler.
Bundan yazar böyle sözler.
Gelemiyeceğini bildiğim halde,
Hep yolunu gözler gözler be anna! ..
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 03:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Herkes gibi iyi gününde de kötü gününde de Annesinin yokluğunu çeken kızın öylüsü
![Havva Önder Müslüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/09/sen-yoksun-anne-2.jpg)
Bundan yazar böyle sözler.
Gelemiyeceğini bildiğim halde,
Hep yolunu gözler gözler be anne! ..
anne...için yazmak ne kutsal..
TÜM YORUMLAR (4)