Oturuyorum otobüsün arkasında
Başım bir oldu soğuk camla
Yine düşünüyorum motorun vızıltısında
Aşk bahçemin içinde seni.
Al yanaklarınla, kiraz dudaklarınla
Anlamlı gülüşlerinle, saçının zülüfleriyle
İçine dünyaları sığdıran küçücük kalbinle
Yanıma geliyor sonra kayboluyorsun.
Birden otobüs duruyor, uyanıyorum
Hayal dünyamdan ayrılarak.
İniyorum yavaş yavaş basamaklardan.
Aniden çıkageliyorsun karşıma.
“Günaydın” diyor gülücükler saçıyorsun.
Birşeyler anlatacakmış gibi yüzüme bakıyorsun.
Ben de hemen cevabı verecek bir tavır alıyorum.
Ama sormuyorsun.
Her zaman seni düşünüyorum
Gece ıssız sokaklarda yürüyorum
Ellerinden tutuyorum
Ama sen yoksun.
Mersin-Adıyaman Yolu
26.07.1995 12:18
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!