Onlar türkülerde, ben ağıtlarda;
Çığrılmış gibiyim, çünkü sen yoksun.
Kara yazgısıyla ak kağıtlarda,
Kıvrılmış gibiyim, çünkü sen yoksun.
Onlar “Sevgililer Günü”nü anmış,
Tatlı, sıcak duygularla uyanmış,
Beni soruyorsan özlemle yanmış;
Kavrulmuş gibiyim, çünkü sen yoksun.
Onlar, kanat açmış vuslat yönünde,
Börtü böcek, elvan çiçek yanında.
Bense hoyrat rüzgârların önünde;
Savrulmuş gibiyim, çünkü sen yoksun.
Sen ki bir bengisu, cana can veren,
Ben bir edna kulum, sana can veren,
Sabır teknesinde una can veren,
Yoğrulmuş gibiyim, çünkü sen yoksun.
Kayıt Tarihi : 17.2.2006 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/17/sen-yoksun-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!