Sen Yoksun Şiiri - Necati Dikmen

(Anne'me)

Dudaklar suskun çıt yok.
Güneş bile eskisi gibi,
Ziya vermiyor.
Gökyüzü sanki matemde.
Ağladı ağlayacak...
Ahengini yitirdi kalp atışlarım,
Damarlarımda dolaşan,
Kan mı, su mu?
Belli değil.
İçtiklerimin tadı tuzu yok.
Boğazımda düğümleniyor,
Yediklerim.
Yürümeye, bakmaya, gülmeye,
Komut vermiyor beynim.
Yazabilmeye ise...,
İşte bu kadar.
Çünkü;
Sen yoksun...

(Ağustos, 1998)