Sen yoksun; geceler, sisli soğuk
Sen yoksun; gündüzler, sinsi boğuk
Boğazıma girmez, ne ekmek ne de su
Sen yoksun, yaşamak benim neyime
Sen yoksun her yer zifiri karanlık
Evimdeki şamdan, avizeler neyime
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta