Sen yoksun Şiiri - Eyüp Doğru

Sen yoktun.
Masada bıraktım son mettubu.
Yağmurlar altında sırıl sıklam ıslandım.
Canımdan can gitti.
Dualar ettim.
Ruhum artık bu bedenden çıksın diye.
Caddeler de yas da,sokaklar hüzünlü.
Yağmur gözlerimden damla damla aktı.
Beni tutacak ellerini aradım,
Ama sen yoktun.
Her yer zindan.
Geceye sendiye sarıldım.
Ama sıcaklığın yoktun.
Sanki mühür vurulmuş suskun dilime.
Haykırsam da,
Sesimi duyacak sen yoktun.
Kavrulan yüreğimden kan damlıyordu.
Tutmuyordu kollarım.
Yaşamımın anlamı da kalmamıştı.
Hüzünlü şehrin kör boğazında,
Gözlerimi kapayıp,
Sonkez sana sarılmak istedim.
Ama beni soracak kolların yoktun.