Sen yoksun Şiiri - Mehmet Lütfi Baturay

ben sana bakarken gözlerim doldu
hayatın acımasızlığı boynumu büktü
ben seni deli gibi severken
sen beni bırakıp ellerin oldun
mevsimler gelip bir bir geçti
ama içimdeki hüzün ve acılar asla geçmedi
sen bir aydın geceme doğan
bir ışıktın sen beni aydınlatan
ama şimdi yalnız ve sensizim
anaya hasret bir çocuk gibi
bilemesin içimde ne rüzgarlar esiyor
ne fırtınalar kopuyor bilemesin
ellerim titriyor dokunurken resmine
ilk günkü gibi heyecan verici
ama sen yoksun ve olmayacaksın
sensiz içimde ne fırtınalar dinecek
nede sana olan aşkım ve sevgim
bir yağmur gibi damlayacaksın gözlerimde
kara bulutlar oluşacak içimde
şimşekler çakacak karanlığın içinde
bedenim ve ruhum seni isteyecek
ama bu karanlık asla izin vermeyecek.