Sen Yoksun Şiiri - Burak Özkaya

Sen yoksun,
Issız bir soğuk çullandı şehrimize.
Biliyormusun, gökyüzü ağladı.
Dağlar önünden çekildi rüzgarların.
Hayaller yetim,
Umutlarım öksüz kaldı.

Gündüzler nefretim,
Geceler tek servetim.
Hiçbir kimsem yoktu ki senden başka benim.

Hayallerimi, yeminlerimi, kadehlerde arar oldum.
Her birinde de, gözlerini buldum.

Elektrik tellerinde duran bir kuş gibiyim, sensiz.
Ya düşecek, ya da ölecek.

Hani şu el ele tutuşup, yürüdüğümüz kaldırımlar;
Sevmiyorum artık..
Her köşesinde seni gözlüyorum.

Ey gönlümü paramparça;
Ey gönlümü darmadağan eden, nazlı çiçek;
-nerdesin?