Sen yoksun ya yanımda!
Kuşların sesleri sabaha karışamaz oldu,
Rüzgarın uğultusu kesilir oldu,
Sessizlik içime çöker oldu,
Hunarca yüreğime söver oldu.
Sen yoksun ya yanımda!
Ayın gölgesi kaldırımlarda sürünür oldu,
Mavi denize yıldızlar düşer oldu,
İlkbaharlar güz oldu,
Sevinçlerim yok oldu.
Neredesin, yarım kalan hikayem!
Üzerime yağan hasretinde ıslanıyorum,
Gözlerimin rengi sende kaldı,
Veda infazında ismim asılı kaldı,
Yokluğun saatinde kala kaldım.
Neredesin, yarım kalan şiirim!
İçime gizlice damlayan gözyaşım,
Ben sana bütün gecelerimi verdim,
Tüm sabahlarımı verdim,
Gerekirse ömrümü veririm.
Kokun hala tenimde, neredesin?
Gel, kopar beni bu karanlıklardan,
Çık karşıma, götür beni geçtiğin yollardan.
Saçların hala saçlarımda, neredesin?
Gelemiyorsan, yok et bendeki aşkı,
Çıkamıyorsan, kaybet bendeki seni.
Kayıt Tarihi : 29.8.2017 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir, kayıptan sonra gelen yalnızlık, özlem ve içsel boşluğu çok güçlü bir şekilde yansıtıyor. Şair, sevdiği kişiyi kaybetmiş ve onun yokluğunda dünyanın anlamsızlaştığını hissediyor. Aynı zamanda kaybedilen ilişkiye olan bağlılık da bir türlü sona eremiyor; bu da şairin içinde bir çözülmemiş çatışma yaratıyor. Şiirin sonlarına doğru, kaybolan aşkın silinmesini isteyen bir tür duygusal teslimiyet var. Bu, kayıptan sonra hem unutulma hem de geçmişin acısı arasında sıkışıp kalan bir ruh halini anlatıyor. Şiir, sevgi ve kayıp arasındaki ince çizgideki duygusal çalkantıları derinlemesine keşfeden bir metin olarak, hem hüzünlü hem de tutkulu bir hava taşıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!