Sen Yoksun Şiiri - Sümeyye Batu

Kafiyeli sözcükleri bir kenara bırakıyorum.
Bugün sitemim konuşsun,
Kırgın kalbim dile gelsin.
Lüzumsuz terkedilmiş bedenler susmasın.
Ben nasıl ifade ederim bilmiyorum.
Özleyip saklamak,
Çağıramamak, arayıp konuşamamak..
İçimde bir yerlerde yeşermeni umud etmek.
Çok mu zordur sevmek ?
Beklemek yormaz mı insanı ?
Kapatılmış tüm kapılar..
Sen benden gideli çok olmuş.
Gelme be sevgili..
Bu gitmeler nereye kadar ?
Nereye kadar yokluğunu sayarım ?
Neye yarar seviyorum deyişler ?
Kulağıma gelir kimi zaman,
Sesinden gelen ismim..
Dönüp etrafıma bakarım delice..
Sen yoksun adam !
Beni seven, bana canını verecek olan..
Sen işte ! Sen yoksun !
Hayallerimin baş kahramanı yok.
Sana bir sır vereyim mi adam ?
Artık bende yokum.
Görsen şu halimi, inan sende beni tanıyamazsın.
En az senin kadar duygusuz oldum.
Gözyaşlarına aldırmaz, umursamaz..
Saf kalbimden eser yok..
Bir de sen işte..
Sen yoksun !