Sen yoksun. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Günler geçmiyor,
Sen yoksun ya;
Karabasanlar aynı,
Gökyüzü solgun,
Akşam olmada yine,
Geceler cehennem bana,
Nasıl olsa sabaha,
Ya da günün sonunda,
Yine sensizlik var.
Ve her yanda,
Sensizliği taşıyan renkler,
Hep bana kalmakta.
Akşamın alaca karanlığında,
Tüm şiddetiyle,
Koynumda patlayacak.
Yine yalnızlık.
Ve ben düşüneceğim,
Yalnızlığın derinliklerinde,
Yine sen geleceksin aklıma.

Ne olurdu yanımda olsan,
İstersen boğazıma düğümlen,
Uykularımı kaçır,
İştahımı kapat,yeter ki,
Yanımda ol.
Seni göreyim her gün,
Sabahları yüzümü yıkamak için,
Avuçlarıma doldurduğum suda,
Yüzünü göster bana.
Nasıl istersen öyle acı ver,
Ama,sensizliği yaşatma.