NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Sen yoksun; çiçeklerimiz açmıyor
Güller kuruyunca bülbül geçmiyor
Gönlüm huzursuzken neşe saçmıyor
…Beden bu hayattan hiç zevk almıyor.
Sen yoksun; acılarımla yalnızım
Sanki kışa döndü baharım yazım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta