Gece damla damla eriyip,
Dökülüveriyor üstüme.
Ne yıldızlar gözlerin kadar parlak,
Ne de ay, gökyüzünde.
Yapraklar siyah,
Ağaçlar siyah,
Gözlerin siyah.
Hüzün, kocaman bir gül gibi,
Yüreğimin tam ortasında.
Yokluğun bir avuç zehir gibi,
kanıma giriyor.
Nefessizim,
Sensizim, boğuluyorum.
Ve uzanıveriyorum boylu boyumca.
Ne sağımda sen varsın,
Ne solumda.
Ve nede hayallerimde.
Gözlerin siyah bir dert,
Bakışların keskin uçlu bir hançer.
Bin defa Allah’a ısmarladık diyorsun bana,
Bin defa da güle güle.
Gece damla damla eriyor,
Gözlerimin önünde.
Ben eriyorum.
Fakat sen ne duyuyorsun beni,
Ne de görüyorsun…
Selahattin UtkunKayıt Tarihi : 5.4.2015 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Utkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/05/sen-yoksun-391.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!