Sen yoksun Şiiri - Yüksel Ağalar

Sen yoksun yanımda
Issız çöllerde gibi geziyorum.
Ben en kalabalık şehirde
Boğuluyorum denizlerde…
Yalnızım dağların zirvesinde.

Sen yoksun yanımda
Güneş bana küskün
Işık vermiyor, yok hiç fer’i
Ben küskünüm dünyaya
Hissetmiyorum en yakıcı ateşi…

Sen yoksun yanımda
Yalnızım gece karanlığında…
Seni sordum ay’a
Gökyüzündeki yıldızlara
Kar yağıyor üzerime
Üşüyorum yaz sıcağında.

Sen yoksun yanımda
Adını söyler dilim,
Gönlümü yakar hasretin,
Ve kulaklarımda;
Gel! Diyen O nefesin…
Ben yine sensizim.

Sen yoksun yanımda
Yağmur mu yağdı?
Kar mı yağdı?
Akşam mı oldu?
Güneş mi çıktı?
Hiç değilim farkında.

Sen yoksun yanımda
Hüzün esiyor rüzgâr…
Hasret türküsü söylesin bülbül…
Kırlar yalnız kalmış,
Bahar gitti, güz mü geldi?
Çiçekler açmadan solmuş.

Sen yoksun yanımda
Gel! Diyen O bakışın…
Ya Rabbi! Diye yalvarışın…
Göklere yükselen haykırışın…
Hep gözümde…
Ve ben hep yine seninle…