Sen yoksun Şiiri - Şeyda Sarıca

Sen yoksun, ıssızlığa sürüklenip giderken.
Karanlık, kalabalıkla karşımda duruverdiğinde aniden...
Yağmurda aklımı kaçırırcasına ıslanamadığım gibi
Sen yoksun...
Silinmişsin dudaklarımdan...
Oysa bugün de bekledim gözyaşlarımı
verdiğin acılarla ellerime düşsün diye.
Dün gece de umud etmiştim...
Nasıl da gözlerine bakmayıp
Uzağıma koymuştum seni....
Bana bu hüzünleri yaşatırsan
Taşıyamam diye....

Bu yol gözlerine çıkmıyor artık
Sana bakıp, sonra
Kaybediyorum gülümsemeni bile..
Sanki yine de sana döneceğim yolda yürüyorum....