Sen Yoksun Şiiri - Enver Çiçek

Bir rüzgâr geçti buradan, sen neredesin!
İçinde bir ses vardı, evet senin sesin
Derin bir nefes aldım içindeydi nefesin
Nefesin nefesimde ama sen yoksun

Buluştuğumuz yerde bir çiçek açar
Dokunamam nedense hep benden kaçar
Ama tıpkı, tıpkı sen gibi kokar
Kokunu da buldum ama sen yoksun

Ardımda bir gölge bilirim senin gölgen
Dolaşır benimle usanmadan olsa da öğlen
Peki sen benimleysen kimdi ya ölen
Yastığımda saçların Var ama sen yoksun

Gece olunca gökyüzünde görünür yüzün
İkide farklı yıldız yanar onlarda gözün
Bana kıyamıyor musun; sözün var sözün
Benide götürecektin yanına ama sen yoksun

Hani derdin ya; ikimiz beraber ölelim
Birimiz ölürsek, kalanı olmaya gelelim
ALLAH’TAN hemen kavuşmayı dileyelim
Ben seni diliyorum ama sen YOKSUN

25 02 1999 Perşembe