İşte yine; bomboş ellerim. Vahşi bir hayvan gibiydi
sana hasretim.Yaralı kuş gibi savunmasızdı adeta.
Etrafımdaki kurt sürülerinden,saklanırcasına.
Kaybettik,kayboluşlara çaban niçin.?
Aslında çokta ürkektim. İşte ben sözümdeyim,sen,
ya sen nerdesin?
Uzaya atılan bir füze gibi görmüştüm
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta