Sen Yoksun. Şiiri - Gölgelerim Esram

İşte yine; bomboş ellerim. Vahşi bir hayvan gibiydi
sana hasretim.Yaralı kuş gibi savunmasızdı adeta.
Etrafımdaki kurt sürülerinden,saklanırcasına.
Kaybettik,kayboluşlara çaban niçin.?
Aslında çokta ürkektim. İşte ben sözümdeyim,sen,
ya sen nerdesin?
Uzaya atılan bir füze gibi görmüştüm
seni yok oluşunla. Aşk bize verilen en güzel duyguydu.
Çirkin olan yönü ise galiba kayboluşundu.
Beynimin içindeki yüreğimin, derinliklerinde.
Bir kor ateşsin.Yok yok bu aşk bir uçurum.
Kendimi ne kadarda alıştırmışım.
Sen bir komutandın,mülteci yüreğime.
Okyanusta saklandığım teknenin kaptanıydın.
Rotası sendin bu yolculuğun.
İsmin saklı yüreğimde.Kazıdım dağladım ismini
sönmeyen ateşlerde.
Ve bekliyorum yokluğunda hasretinle.
En güzel yerinde. geleceksin mecbursun.Lakin;
işte bomboş ellerim. Çünkü sen yoksun.