Sen Yoksun Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Sen yoksun yine yatağım soğuk
Vakitsiz üşütüyor eylül rüzgârı
Mevsimsiz koptu dalından yapraklar
Sensizlik yaktı kuruttu sabahları.
Yokluğunda mevsim hazan
Çiçek açmaz oldu ağaçlar
Yeşile hasret kaldı gözlerim
Yokluğunda tüm yapraklar sapsarı.
Sen yoksun diye ikiye katlandı zaman
Kırk sekiz saat oldu en kısa gün
Saniyeler vazgeçti dakikaları kovalamaktan
Güneş daha soğuk bakıyor gökyüzünden
Ay bile küstü gecelere senin yüzünden.
Sen yoksun kime dert yanayım
Sevinçten,ayrılıktan,hüzünden,
Bu gidişle korkarım bende vazgeçerim
Senden,sevginden geleceğimden.
Çok soluk geçiyor günlerim
Küçücük dünyam sensiz karanlık
Hayallerim bile kâbusa döndü,
Sensiz rüyalarım siyah beyaz
Günlerim hevessiz umudum renksiz.

…İlker murat çinitaş..