Bıraktığın gibi duruyor her şey,
Dokunulmadan, keşfedilmeden ve cansız
Hülyalar geçmiyor artık bu sokaktan
Aşıklar parkı, ağaçlar hepsi yalnız
Özlüyorlar tümü seni geri istiyorlar
Kuruyan nehirlerin suya özlemi gibi
Gecelerin sessizliğine ses katıyorlar
Ağlıyorlar duymuyor musun yoksa seslerini,
Bir de ben varım onların kaderine ortak
Yıkılmış, yalnız ama umutlu
Gözlerim enginlerde ağlayarak
Belki diyorum döner bir gün hayat bu
Her şey yerli yerinde bir tek sen yoksun
Uzaklardasın ama her zaman yanımda,
Sensiz nefes almak bir ölüm sanki
Sen benim kahır dolu mutluluğumsun…
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)