Sen Yoksun Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Dünyamın güneşi, ışığı Sensin.
Seninle uyanıyorum her doğan güne
Ve Seninle kapatıyorum gözlerimi
Rüyalarım, hayallerim, özlemlerim,
Her şeyim Sen oluyorsun
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Aldığım nefesin sebebi Sensin
İçtiğim suların nedeni Sensin
Kalbimin attığı tek hedef Sensin
Birden gözlerimde beliriyorsun
Seni düşünüyorum,
Ama Sen; Sen yoksun…!

Çiçekler besliyorum gönül bahçemde
Hepsi Sen kokuyorsun
Sen doluyor dünyam
Sen oluyorsun baktığım her yerde
Seni Seviyorum
Seni düşünüyorum,
Ama Sen, Sen yoksun…!

“Ne zaman bitecek? ” diyorum
Ne zaman son bulacak bu özlemler?
Ne zaman hasretin sona erecek?
Birden gözlerimde yağmaya başlıyorsun
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Güvercinler havalanıyor göklere
Kanatlarına hep Seni yazıyorum
Seni ne kadar çok sevdiğimi
“Göklere asmalıyım sevgini” diyorum
Bulutlar ağlamaya başlıyor
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Geceme yıldızlar üşüşüyor
Hepsi Sen oluyorsun
Sen ışıldıyorsun karanlığıma
Senin yolunda yürüyorum
Ben yine Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Şiirler yazıyorum adına
Gecenin alaca karanlığında
Rüzgâra okuyorum her birini
Alıp Sana getirsinler diye
Kulağına fısıldasınlar diye
Tek tek, özene bezene okuyorum, duyuyor musun?
Sonra yırtıp atıyorum, başkaları okumasın, duymasın diye
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Şarkılar boğazıma düğümleniyor
Her biri sanki Sana yazılmış
Sanki Seni anlatıyorlar bana
Kendimi tutamıyorum, bırakıyorum
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Bulutlara Senin Sevgini yazıyorum
Yağmur damlacıklarıyla kalbime geliyorsun
Birken bin oluyorsun gönlüme düştüğünde
Her biri Seni Seviyor yeniden, yeni baştan
Sevginle dünyama sığmıyorsun
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!

Kadehler kaldırıyorum ardından
Senin şerefine içiyorum,
Sadece Senin
Sen olsan da, olmasan da yanımda
Sonsuza kadar Seni seveceğim
Seni düşüneceğim her umutsuz anımda
Zil zurna, kör kütük
Seninle ama Sensiz yürüyeceğim o bomboş dünyamda
Ben;
Seni düşünüyorum
Ama Sen, Sen yoksun…!