Sen yoksun!
Gecenin karanlığın da adımlıyorum,
Yalnızdım, kimseler görünmüyordu.
Bastığım yerler yaş, Arnavut taşıydı,
Öyle birbirlerini sarmış ki üşümüyorlardı!
O an ben titriyordum, sıcak olmasına rağmen.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta