Sen yoksun!
Gecenin karanlığın da adımlıyorum,
Yalnızdım, kimseler görünmüyordu.
Bastığım yerler yaş, Arnavut taşıydı,
Öyle birbirlerini sarmış ki üşümüyorlardı!
O an ben titriyordum, sıcak olmasına rağmen.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman