Sen yoksun Şiiri - Sultan Yürük

Buralarda günler mahzun
Buruk bir sancıyla kıvranır rüzgâr
Kuşların eli varmaz ki uçsun
Ağaçlar asil
Asil analar gibi suskun ağaçlar
Hava karadan sulanmış
Bir garip gri
Öksüz bebek elleri üşüyen dallar...

Buralarda günler mahzun
Acı bir ıslık savurur arada rüzgâr
Hava bir gülüşten, güneşten yoksun
Bir ayak sesine yalvarır yollar
Haydi
Böyle bir İstanbul'a mı yanayım?
İşin aslı sen yoksun!
Hüzzam makamı sızlanır
İçimde biri
Matem eler başıma mavi bulutlar...

Buralarda günler mahzun
Kargalar bile sus pus
Biri gelir her gün karşıma konar
Yorar kollarımı soyka yokluğun
Canım yanıyor derim ya
İkinin biri
Yokluğun başımda salıncak sallar...

Gelmeyi bir dene de gör
Kuşlar cıvıldaşır bir güneş açar
Bütün mevsimler ilkbahar olur
Isınır en izbe soğuk duvarlar
De bi gel!
Gel de gör! ..
Gör, nasıl olur...
Yaprak açar parmaklarım
İstanbul, İstanbul, ıhlamur kokar...