benim tek tesellim yağmur...
ağlamayan gözlerime inat...
ağlasam yağmur gibi olurdu..
sel olur akar...
gönül evimi dağlar...
şimdi sokaklarda yürümek
sırılsıklam ıslanmak...
sellere karışmak...
o selle yanına varmak..
sana sonkez bakmak..
sonsuz yola adım atmak..
ahhhh! !
neden olmuyor ki..
beni canlı canlı mezara koydu da...
ne varki sele karışmakta...
sonsuz olmakta...
artık sonumun önemi yok..
bende ben yok..
çünkü sen yoksun...
sensiz yaşamanın anlamı yok..
bunca anlamsızlığa katlanacak
ben yok....
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!