Sen yoksun...
bir uçurum gibi derinleşiyor boşluğun!
Kış geldi geleli,
kar örttüğünden beri yerin tenini
koca bir çığ gibi yuvarlanıyor eteklerime
içime lapa lapa yağıp biriken aşk!
Sen yoksun...
Kuzey rüzgarları gibi üşütüyor yokluğun
neye sarılsam
..........
..........
Kayıt Tarihi : 25.5.2001 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!