Sen Yoksan Eğer Şiiri - Ahmet Odabaşı

(A)
Öylesine güzel büyüydü ki
Günleri, haftaları, ayları, yılları takip edememişim.
Öylesine sahiplendin bu sevgiyi,
Ben ne kadar bağırsam da, haykırsam da üzülsem de.

(B)
Sıkılmadan, usanmadan durduk ardında.
Bırak bu da böyle olsun,
Küllerimden yeniden doğdum.
Dünya daha sığ ve dar biliyorum, biliyorum.

( Nakarat)
Sen yoksan nefes almak bile istemiyorum.
Biliyorum benim güvensizliğim kendime.
Sen yoksan dünyayı hiç anlamıyorum,
Sen yoksan eğer ben YOK’um

(Şiir)
(Öylesine güzel bir büyüydi ki
Günleri, haftaları, ayları, ve yılları takip edememişim.
Öylesine sahiplendin ki bu sevgiyi
Ben ne kadar bağırsam da, haykırsam da üzüldüm diye ağlasam da duyuramam sana sesimi.
Durdum; sadece baktım kendime.
O kadar yeniledi ki aşk kendini
Sıkılmadan, usanmadan, durduk ardında.
Bırak! bu da böyle olsun ve küllerimden yeniden doğdum.
Dünya şimdi daha sığ ve dar.
Sen ne yaşıyorsun bilmem ama sen yoksan nefes bile almak istemiyorum.
Biliyorum benim güvensizliğim kendime karşı
Bilmediğim, anlayamadığım dünyayı, anlayamamak benim problemim. )

Öylesine güzel büyüydü ki
Günleri, haftaları, ayları, yılları takip edememişim.
Öylesine sahiplendin bu sevgiyi
Ben ne kadar bağırsam da, haykırsam da üzülsem de.

Sıkılmadan, usanmadan durduk ardında.
Bırak bu da böyle olsun
Küllerimden yeniden doğdum.
Dünya daha sığ ve dar biliyorum, biliyorum.

( Nakarat)
Sen yoksan nefes almak bile istemiyorum
Biliyorum benim güvensizliğim kendime.
Sen yoksan dünyayı hiç anlamıyorum,
Sen yoksan eğer ben YOK’um.